Podczas wizyty w Skawinie dzieci realizowały projekt: "Młodzi-obiektyw-wartości". Ważne dla nich samych uczucia oraz wartości miały sfotografować i omówić na przygotowywanych plakatach. Młodzież uczestniczyła w zajęciach na temat fotografii w szkole, ucząc się kompozycji zdjęć i właściwego kadrowania. Rozszerzeniem zajęć były zdjęcia plenerowe na Błoniach Skawińskich. Dzieci poznały również tajniki pracy studia fotograficznego (Studio "Profil" ze Skawiny). Swej fachowej pomocy użyczyli nam: pan Krzysztof Skrzybalski, pani Katarzyna Skrzybalska i pan Sławomir Trzeciak. Merytorycznym opiekunem projektu był nasz niezastąpiony nauczyciel matematyki, pan Sławomir Gruca. Dzieci świetnie się bawiły, a jednocześnie uczyły, wykonując zdjęcia i pozując do nich. Odwiedziliśmy również Muzeum Fotograficzne w Krakowie, gdzie wzięliśmy udział w warsztatach. Praca zakończyła się poniedziałkowym spotkaniem i prezentacją plakatów, które dzieci wykonywały w czteroosobowych, polsko - niemieckich grupach.

Atrakcjami dla naszych gości były wycieczki. W piątek z przewodnikiem wyruszyliśmy z Krakowskiego Rynku, by zwiedzić Wzgórze Wawelskie. Natomiast w sobotę odwiedziliśmy Wieliczkę i udając się trasą górniczą, poznaliśmy tajniki Kopalni Soli. Ponadto dzieci niemieckie wraz z polskimi rodzinami odwiedziły najciekawsze miejsca naszego regionu.

W poniedziałek cała grupa została przyjęta przez Burmistrza Skawiny w Urzędzie Miasta i Gminy. Wizyta zakończyła się wspólnym pamiątkowym zdjęciem. Żegnaliśmy się podczas poniedziałkowego wieczornego spotkania, w którym poza młodzieżą wzięli udział rodzice, dyrekcja naszej szkoły oraz panie prezes i wieceprezes skawińskiego "Partnerstwa Miast". Rodzicom oraz "Partnerstwu Miast" dziękujmy za finansową pomoc w organizacji wymiany. Jak każdą wymianę organizowaną przez Gimnazjum nr 1, finansowo wspierała nas również tym razem Polsko-Niemiecka Współpraca Młodzieży (PNWM). Podczas spotkania odbyła się prezentacja plakatów i dyskoteka, która oczywiście okazała się dla młodzieży za krótka.

19.05, po tygodniu, grupa naszych niemieckich przyjaciół wyleciała z powrotem do Hűrth. Na lotnisku smutek rozstania i łzy, o których, tak jak przy poprzedniej wymianie, powiem przekornie, że są dobre. Świadczą o tym, że nawiązały się prawdziwe przyjaźnie, że dzieci nie chcą się żegnać, że będą tęsknić. Potrafiły podczas dwóch tygodni spędzonych razem zbudować prawdziwe więzi – i to jest najcenniejsze. Ich porozumienie to przecież w jakimś stopniu nasza nadzieja na mądrą przyszłość.